• فیض و راستی
• کتاب مقدس
• فصل های کتاب

انجیل متی (فصل ۸)

معجزات مسیح
1و چون او از کوه به زیر آمد، گروهی بسیار از عقب او روانه شدند. 2 که ناگاه ابرصی آمد و او را پرستش نموده، گفت، ای خداوند اگر بخواهی، می‌توانی مرا طاهر سازی. 3 عیسی دست آورده، او را لمس نمود و گفت، می‌خواهم؛ طاهر شو! که فوراً برص او طاهر گشت. 4 عیسی بدو گفت، زنهار کسی را اطّلاع ندهی بلکه رفته، خود را به کاهن بنما و آن هدیه‌ای را که موسی فرمود، بگذران تا بجهت ایشان شهادتی باشد. 5 و چون عیسی وارد کفرناحوم شد، یوزباشیای نزد وی آمد و بدو التماس نموده، 6 گفت، ای خداوند، خادم من مفلوج در خانه خوابیده و به شدّت متألّم است. 7 عیسی بدوگفت، من آمده، او را شفا خواهم داد. 8 یوزباشی در جواب گفت، خداوندا، لایق آن نی‌ام که زیر سقف من آیی. بلکه فقط سخنی بگو و خادم من صحّت خواهد یافت. 9 زیرا که من نیز مردی زیر حکم هستم و سپاهیان را زیر دست خود دارم؛ چون به یکی گویم برو، می‌رود و به دیگری بیا، می‌آید و به غلام خود فلان کار را بکن، می‌کند. 10 عیسی چون این سخن را شنید، متعجّب شده، به همراهان خود گفت، هرآینه به شما می‌گویم که چنین ایمانی در اسرائیل هم نیافته‌ام. 11 و به شما می‌گویم که بسا از مشرق و مغرب آمده، در ملکوت آسمان با ابراهیم و اسحاق و یعقوب خواهند نشست؛ 12 امّا پسران ملکوت بیرون افکنده خواهند شد، در ظلمت خارجی جایی که گریه و فشار دندان باشد. 13 پس عیسی به یوزباشی گفت، برو، بر وفق ایمانت تو را عطا شود، که در ساعت خادم او صحّت یافت. 14 و چون عیسی به خانهٔ پطرس آمد، مادر زنِ او را دید که تب کرده، خوابیده است. 15 پس دست او را لمس کرد و تب او را رها کرد. پس برخاسته، به خدمتگزاری ایشان مشغول گشت. 16 امّا چون شام شد، بسیاری از دیوانگان را به نزد او آوردند و محض سخنی ارواح را بیرون کرد و همهٔ مریضان را شفا بخشید. 17 تا سخنی که به زبان اشعیای نبی گفته شده بود تمام گردد که اوضعفهای ما را گرفت و مرضهای ما را برداشت. 18 چون عیسی جمعی کثیر دور خود دید، فرمان داد تا به کناره دیگر روند. 19 آنگاه کاتبی پیش آمده، بدو گفت، استادا هرجا روی، تو را متابعت کنم. 20 عیسی بدو گفت، روباهان را سوراخها و مرغان هوا را آشیانه‌ها است. لیکن پسر انسان را جای سر نهادن نیست. 21 و دیگری از شاگردانش بدو گفت، خداوندا اوّل مرا رخصت ده تا رفته، پدر خود را دفن کنم. 22 عیسی وی را گفت، مرا متابعت کن و بگذار که مردگان، مردگان خود را دفن کنند. 23 چون به کشتی سوار شد، شاگردانش از عقب او آمدند. 24 ناگاه اضطراب عظیمی در دریا پدید آمد، بحدیّ که امواج، کشتی را فرو می‌گرفت؛ و او در خواب بود. 25 پس شاگردان پیش آمده، او را بیدار کرده، گفتند، خداوندا، ما را دریاب که هلاک می‌شویم! 26 بدیشان گفت، ای کم ایمانان، چرا ترسان هستید؟ آنگاه برخاسته، بادها و دریا را نهیب کرد که آرامی کامل پدید آمد. 27 امّا آن اشخاص تعجّب نموده، گفتند، این چگونه مردی است که بادها و دریا نیز او را اطاعت می‌کنند! 28 و چون به آن کناره در زمین جَرْجِسیان رسید، دو شخص دیوانه از قبرها بیرون شده، بدو برخوردند و به‌حدّی تندخوی بودند که هیچ‌کس از آن راه نتوانستی عبور کند. 29 در ساعت فریاد کرده، گفتند، یا عیسی ابنالله، ما را با تو چه کار است؟ مگر در اینجا آمده‌ای تا ما را قبل از وقت عذاب کنی؟ 30 و گله گراز بسیاری دور از ایشان می‌چرید. 31 دیوها از وی استدعا نموده، گفتند، هرگاه ما را بیرون کنی، در گله گرازان ما را بفرست. 32 ایشان را گفت، بروید! در حال بیرون شده، داخل گله گرازان گردیدند که فی‌الفور همهٔ آن گرازان از بلندی به دریا جسته، در آب هلاک شدند. 33 امّا شبانان گریخته، به شهر رفتند و تمام آن حادثه و ماجرای دیوانگان را شهرت دادند. 34 و اینک، تمام شهر برای ملاقات عیسی بیرون آمد. چون او را دیدند، التماس نمودند که از حدود ایشان بیرون رود.

تفسیر فشرده آیات


1 ر.ک. به (متی۵:۱). 2 توجه کنید که این اولین معجزه ای نیست که مسیح بعمل می آورد؛ قبل از این واقعه معجزات بسیاری از مسیح ظاهر شده بود( متی ۲۳:۴-۲۵؛ یوحنا ۱:۲-۱۱). دقت کنید که شخص ابرص(جذامی)، مسیح را پرستش می¬نماید و او را خداوند می¬خواند ولی مسیح او را منع نمی¬کند. عیسی با معجزاتش ثابت می¬کند که همان مسیح موعود و نجات دهنده ای است که در عهد عتیق بارها در مورد آمدن وی پیشگویی شده بود( برای نمونه اشعیاء۹:۶ ؛ ۶۱: ۱و۲). 3 جذامیان در جامعه مذهبی یهود، نجس و مکروه محسوب می شدند. همچنین بدلیل ترس مردم از این مرض لاعلاج و وحشتناک، این بیماران از اجتماع و خانواده شان طرد می شدند و در اوج یاس، تنهایی، فقر و بیماری می مردند. در این واقعه مسیح شخص جذامی را لمس می¬کند و به او امید و حیاتی نو می¬بخشد. از نظر فریسیان و علمای مذهبی یهود، جذامیان افرادی گناهکار و مورد لعنت خدا بودند. 4 پخش شدن سریع خبر معجزات مسیح تا حدودی مانعی برای ماموریت مسیح بود و اکثرا توجه مردم را از پیغام انجیل مسیح به سوی معجزاتش منحرف می¬ساخت. مسیح علاوه بر اثبات حقانیت کلامش، در وهله اول به خاطر محبت و رحمتش نسبت به انسانها، دردمندان را شفا می¬داد. این جذامی با اعلام خبر شفایش به همگان، باعث شد که مسیح برای مدتی از شهر و ازدحام مردم دور شده و به منطقه ای دور افتاده برود(مرقس ۴۰:۱-۴۵). هدیه مقرر شامل دو کبوتر بود که یکی از آنها باید قربانی می¬شد و دیگری رها می¬گشت(لاویان ۴:۱۴-۷). کاهنان موظف بودند تا این شخص را به طور دقیق معاینه نمایند و چنانکه از بهبودی وی اطمینان حاصل می¬کردند، اجازه دهند تا این شخص به خانه و کاشانه خود برگردد. توجه کنید که افراد جذامی اجازه ورود به شهر یا روستا را نداشتند و می¬بایست به دور از جامعه و در قرنطینه زندگی کنند. شفای این جذامی و موارد مشابه شهادتی انکار ناپذیر برای کاهنان و علمای مذهبی قوم یهود بود مبنی بر اینکه عیسی همان مسیح موعود است ولی با وجود تمام این معجزات عظیم که از مسیح صادر گشت علمای مذهبی به دلیل حسد و اینکه نمی خواستند قدرت و نفوذ آنها در میان مردم کم شود وی را محکوم کرده و مصلوب ساختند. در کل عهد عتیق کتاب مقدس(درطول چند هزار سال) فقط دو نفر از بیماری جذام شفا می یابند؛ مریم خواهر موسی (اعداد۱۰:۱۲-۱۵) و نَعمان سوری که یک شخص غیر یهودی بود و با معجزه الیشع نبی شفا یافت(دوم پادشاهان۱:۵-۱۴). 5 کَفَرْناحوم شهری ساحلی واقع در شمال غربی دریاچه جلیل بود و یکی از مراکز مهم بازرگانی و داد و ستد در منطقه جلیل به شمار می¬رفت. آندریاس(برادر پِطْرُس)، یوحنا، یعقوب(برادر یوحنا) و همچنین متی در این شهر زندگی می¬کردند. یوزباشی(سرهنگ)، فرمانده رومی حاکم بر حدود صد سرباز بود. هر چند متی جزئيات این ملاقات را بیان نمی¬کند ولی لوقا اشاره می¬کند که این سرهنگ به طور غیر مستقیم پیغام خود را از طریق عده ای از مشایخ و دوستان یهودی خود به مسیح می¬رساند(لوقا۳:۷-۶). 8 طبق آداب و رسوم یهودیان، یک یهودی با ورود به خانه غیر یهودی نجس میشد. احتمالا سرهنگ رومی از این امر باخبر بود. اما این سرهنگ ایمان داشت که مسیح قادر است حتی از فاصله دور نیز خادمش را شفا دهد و بنابراین احتیاجی به حضور مسیح در خانه اش نبود. 10 این سرهنگ رومی هرچند شناختی از تعالیم و معجزات مسیح به اندازه رسولان نداشت و شاهد عینی بسیاری از معجزات مسیح نبود ولی ایمان وی به مسیح حتی بزرگتر از ایمان رسولان بود. 11 نجات و حیات جاودانی منحصر به هیچ نژاد، زبان و قوم خاص نیست بلکه خداوند، هدیه عظیم حیات جاودانی را به همه کسانی که به مسیح عیسی ایمان آوردند و او را به عنوان خداوند و نجات دهنده خود بپذیرند ارزانی می¬دارد( اشعیاء ۸:۴۹-۱۲ ؛ ملاکی۱۱:۱؛ لوقا۲۸:۱۳و۲۹؛ رومیان۱۲:۱۰-۱۳). 12 در اینجا «پسران ملکوت» اشاره به قوم یهود است. توجه کنید این گفته مسیح دقیقا خلاف تعلیم رایج فریسیان و کاتبان بود که قوم یهود را قوم برگزیده خداوند می¬دانستند و معتقد بودند که در پادشاهی مسیح موعود بدون چون و چرا حضور خواهند داشت (رومیان ۳۰:۹-۳۳). تمام ایمانداران واقعی به مسیح، وارثان روحانی ابراهیم هستند( رومیان۶:۹-۸). 13 گاهی مسیح کسانی را شفا می داد که با ایمان به نزد او می آمدند و گاهی ایمان فرد نقشی در این امر ایفا نمی کرد. در وهله اول معجزات مسیح بدلیل محبت و رحمت وی نسبت به دردمندان بود. مسیح صرفا با اراده خود معجزه نموده، شفا می¬داد( لوقا۵۰:۲۲-۵۳). 14 مسیح نه تنها بیماری مادر زن پطرس را شفا بخشید بلکه وی را قدرت و صحت کامل بخشید به طوری که برخاسته مهمانان را خدمت ¬کرد. 16 مسیح در اینجا ثابت می کند که هم در حیطه مادی و فیزیکی و هم در حیطه روحانی و غیر مادی تسلط و حاکمیت دارد. متی که در فصل های یک تا چهار، عیسی را به عنوان مسیح موعود و پادشاه معرفی می کند؛ در فصل های پنج تا هفت، قانون اساسی این پادشاهی و نحوه ورود به آن را توضیح می¬دهد.متی در فصل هشتم برای اینکه ثابت کند تمام ادعاهای مسیح حقیقت دارند حاکمیت وی را بر جهان مادی و غیر مادی با ارائه معجزات و شفاها به تصویر می¬کشد. مسیح نه تنها بر بیماریها، مرگ و جهان طبیعت بلکه بر ارواح شریر و شیطان نیز حاکمیت کامل داشت. 17 مسیح جریمه گناهان انسان ها را بر صلیب بر دوش گرفت و قربانی شد تا کفاره گناهان را فراهم سازد. بنابراین خدای پدر گناهان ما را بر دوش مسیح نهاد و او تاوان گناهان ما را پرداخت. در مقابل عدالت کامل مسیح به حساب تمام کسانی گذاشته می شود که به او ایمان آورند. از سویی دیگر مرگ مسیح بر روی صلیب نه تنها لعنت روحانی گناه (مرگ ابدی) را باطل کرده است بلکه در آینده و در زمان برقراری ملکوت هزار ساله مسیح، لعنت فیزیکی گناه را نیز که به شکل بیماری، مرگ، خشکسالی، فقر، بلایای طبیعی و... بر جهان فیزیکی حاکم است باطل خواهد کرد. در حال حاضر حضور گناه در طبیعت کهنه ایمانداران باعث می¬شود که لعنت گناه در زندگی ایماندار نیز همچنان تداوم داشته باشد و منجر به بیماری و مرگ فیزیکی شود. معجزات و شفاهای مسیح در واقع نمونه ای از زندگی بدون درد و مرگ و لعنتی است که در آینده همه ایمانداران در ملکوت هزار ساله مسیح تجربه خواهند کرد.(اول قرنتیان ۲۶:۱۵؛ غلاطیان۱۳:۳). 18 ساحل شرقی دریاچه جلیل. 19 این کاتب از بهای سنگین پیروی از مسیح و زحمات آن بی خبر بود(متی۳۷:۱۰-۳۹) و احتمالا در خود می اندیشید که اگر عیسی همان مسیح موعود و پادشاه یهود باشد شاید با پیروی از او به نان و نوایی نیز می رسید. پاسخ مسیح به وی این سوتفاهم را کاملا برطرف کرد. عیسی در واقع مسیح موعود بود ولی وی به این دنیا آمده بود تا برای نجات انسانها از گناه، جان خود را فدا سازد. ملکوت مسیح در بازگشت ثانویه وی برقرار خواهد شد. 20 «پسر انسان» عنوانی بود که عیسی بیشتر از عناوین دیگر برای خود استفاده می¬کرد. «پسر انسان» به جسم پوشیدن خدای پسر و ساکن شدن وی در بین انسانها اشاره دارد. این اسم ۸۳ بار در اناجیل و یک بار در(اعمال۵۶:۷) بکار رفته است. این لقب در کتاب دانیال نبی نیز به مسیح موعود داده شده است(دانیال ۱۳:۷و۱۴). هرچند این عنوان به طبیعت انسانی مسیح و فروتنی او اشاره دارد ولی نزد رهبران مذهبی قوم یهود که از عهد عتیق اطلاع کامل داشتند یادآور نبوّت دانیال نبی نیز بود. 21و22 اصطلاح «برای تدفین پدر رخصت خواستن» در فرهنگ عامه یهود قرن اول، عذری مودبانه برای عدم انجام کار بدون منفعت مالی بود؛ بدین معنی که شخص برای انجام آن کار بی منفعت ابتدا باید منتظر می ماند تا پدرش فوت کند و وارث ثروت پدرش شود! در اینجا این شاگرد بر اساس توضیحات مسیح به کاتب آیه ۱۹ به این نتیجه می رسد که پیروی از مسیح وی را به نان و نوایی نمی رساند و بنابراین عبارت فوق صرفا عذری مودبانه برای عدم پیروی از مسیح بود. کسانی که مادیات اولویت زندگی شان را تشکیل می¬دهند از نظر روحانی مرده اند. 24 دریاچه جلیل به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص در معرض طوفانهای ناگهانی و نسبتا پر تلاطم است. این دریاچه حدود ۲۱۰ متر پایین تر از سطح دریا قرار دارد و در شمال آن کوه هرمون با ارتفاع حدود۲۸۰۰ متر واقع شده است. از اواخر بهار و در طول تابستان بادهای شدیدی بر این ناحیه می وزد که موجهای بزرگ و پرتلاطمی در آن دریاچه ایجاد می کند. در چنین شرایطی مسیح از فرط خستگی به خواب عمیقی فرو رفته بود. این خستگی ناشی از خدمات بی وقفه وی به مردم و راهپیمایی های طولانی در طول روز بود. 27 در اینجا متی با ارائه این معجزه نشان می¬دهد که مسیح نه تنها بر بیماری بلکه بر جهان مادی و غیر مادی(درآیات۲۴-۲۸) نیز تسلط کامل داشت؛ و بدین ترتیب بر طبیعت الهی او تاکید می¬ورزد( مزمور۸:۸۹و۹). 28 منطقه جرجسیان (جدریان یا جدره) در نقطه مقابل طبریه (طیبریوس) در ساحل دریاچه جلیل واقع است. توجه کنید که در(مرقس۲:۵) و (لوقا۲۷:۸) فقط به یک شخص دیو زده اشاره شده است که نشان دهنده این است که فقط یکی از آنان نزد آن جمعیت حاضر بود و با مسیح گفتگو می کرد؛ فرد دیگر احتمالا در جایی دورتر فقط ناظر بود. 29 ارواح خبیث از طبیعت الهی مسیح خبر داشتند و او را میشناختند. نکته قابل توجه اینکه آنها میدانستند که هنوز زمان داوری فرا نرسیده بود. مسیح نه برای داوری دنیا که برای نجات گناهکاران آمده بود. ولی در زمان آخر مسیح به عنوان داور عادل، شیطان و تمام ارواح شریر را داوری کرده و به جهنم و مرگ ابدی محکوم خواهد کرد. 30 طبق انجیل(مرقس ۱۳:۵) حدود دوهزار خوک در این گله بودند که نشان می دهد اکثر مردم آن منطقه غیر یهودی و احتمالا بت پرست بودند(خوک نزد یهودیان نجس محسوب می شود). طبعا این خوکها متعلق به یک نفر نبود بلکه متعلق به کل اهالی آن منطقه بود. در این حادثه واکنش خوکها نشان دهنده طبیعت سرکش و خشن این ارواح است. می توان به درستی نتیجه گیری کرد که این دو فرد دیو زده اشخاص بسیار خطرناک و تند خویی بودند که امکان داشت رهگذران را به قتل رسانند یا مجروح سازند. 34 احتمالا به دلیل خسارت مالی وارده و ترسی که از حضور مسیح در آنجا پدید آمده بود از وی خواستند تا آن منطقه را ترک کند.